18 Mart 2012 Pazar

fena değil ama... Hanna



Önce bir iki hatırlatma, filmin yönetmeni Joe Wright'ın önceki bilinen filmleri Atonement ve Pride And Prejudice, ama bu filmi hem yaratılıcılık hem de görsellik hem de akıcılık açısından bu iki filmden çok farklı. Filmin müziklerini The Chemical Brothers'ın yapması ilginç bir ayrıntı.

Film "babası" tarafından suikastçi olarak yetiştirilmiş bir kızın hayatta kalma ve insanları hayattan alma mücadelesini anlatıyor. Senaryo çok orjinal değil ama insanı sıkmadan izletiyor. Tempo yer yer düşüyor ama hikayeden kopmuyorsunuz. Gerilim temposu da yine aynı şekilde zaman zaman aksıyor. Ama filmin bence en büyük eksikliği senaryodaki boşluklar. Film kızın cinayetleri işlemekteki esas amacını pekiştirip bizi intikam duygusuna kilitlemek için hiçbirşey yapmıyor. Yani sebebi boşver al sana action/thriller kolaylığına kaçıyor. Genel olarak one man show filmlerinin hepsinde olan, mükemmel korumalı ultra profesyonel ekiplerin üstüste mallıklar yapması silsilesine dayalı kahraman başarısı artık canınızı sıkacak şekilde göze çarpıyor.

Filmi izlerken insanın aklına Lola Rennt, Kick-Ass, The Matrix, Leon ve Kill Bill geliyor. Ama senaryo ya da hikaye benzerliklerinden dolayı değil. Ne dediğimi ancak filmi izlediğinizde anlayabilirsiniz.

İntikam filmi izlemek istiyorsanız çok daha iyilerini bulabilirsiniz, evet. Action için de durum aynı. Diğer filmlerin arasından belirgin bir farkla ayrılmıyor, doğru. Ama kesinlikle kötü ya da vasat bir film değil. Tekdüze senaryolardan biraz sıyrılmak ve boş bir zamanınızı doldurmak için fena olmayan bir film. 6/10.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder