15 milyon dolarlık komik bütçesiyle 10 Oscar'a aday oldu, 5'ini aldı. BAFTA aldı, altın palmiye aldı, EFA aldı, altın küre aldı, Goya aldı, OFCS aldı... Daha sayamadığım dünya kadar ödül aldı. Üstelik bu saydığım ödüllerin çoğunda en iyi film ve en iyi aktörü beraber aldı. Açıkcası bu filmi izlemeyi bu kadar ertelememin tek nedeni çok iyi bir film olduğundan bu kadar emin olmamdı. Ama sonuç: tam bir hüsran. Beklentiyi yükseltme alırsın babayı çizgime geri dönüyorum.
Sunset Blvd. ve All About Eve ile, "kariyeri çöküşe geçen oyuncu" filmlerini 50'lerde bittiğini sanıyorduk. Ama açıkcası sesli filme geçiş döneminin sancıları konusunu işleyen bir filme rastlamadığımızdan bu konu ilginç geldi. Lakin filmde -inandırıcı olmayan bir şekilde- sesli sinemanın tutmayacağı görüşüne ve kibirine körü körüne bağlı bir adamın hüzünlü hikayesi sadece -biraz da sessiz sinemanın kısıtlamalarından ötürü- sürekli sigara ve içki içen bir insan portesine hapsedilince doğrusu epey hayal kırıklığına uğradım. Bu kadar en iyi oyuncu ödülü alınca insan hikayede ve anlatılışta alamadığı tadı oyunculukta almak istiyor ama o konuda da Dujardin'in mimikleriyle sınırlı kalmak can sıkıyor. Komedi filmi değil, drama değil, romantik komedi hiç değil. İlginç bir fikri olup insanı biraz oyalayacak bir fim olması gerekirken bu kadar overrate edilmesi sadece akademilere ve ödüllere olan inandırıcılığı azaltıyor.
Filmdeki en eğlendirici unsurun köpek olduğunu söylemek sanırım değil övgü olur. Vasatla fena değil arasında kalıyor, ama sonuçta fena değil diyorum: 6/10
Sunset Blvd. ve All About Eve ile, "kariyeri çöküşe geçen oyuncu" filmlerini 50'lerde bittiğini sanıyorduk. Ama açıkcası sesli filme geçiş döneminin sancıları konusunu işleyen bir filme rastlamadığımızdan bu konu ilginç geldi. Lakin filmde -inandırıcı olmayan bir şekilde- sesli sinemanın tutmayacağı görüşüne ve kibirine körü körüne bağlı bir adamın hüzünlü hikayesi sadece -biraz da sessiz sinemanın kısıtlamalarından ötürü- sürekli sigara ve içki içen bir insan portesine hapsedilince doğrusu epey hayal kırıklığına uğradım. Bu kadar en iyi oyuncu ödülü alınca insan hikayede ve anlatılışta alamadığı tadı oyunculukta almak istiyor ama o konuda da Dujardin'in mimikleriyle sınırlı kalmak can sıkıyor. Komedi filmi değil, drama değil, romantik komedi hiç değil. İlginç bir fikri olup insanı biraz oyalayacak bir fim olması gerekirken bu kadar overrate edilmesi sadece akademilere ve ödüllere olan inandırıcılığı azaltıyor.
Filmdeki en eğlendirici unsurun köpek olduğunu söylemek sanırım değil övgü olur. Vasatla fena değil arasında kalıyor, ama sonuçta fena değil diyorum: 6/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder